“Pas als je weet welke stappen je kunt zetten, kun je je eigen pad uitstippelen”
Wij laten in onze interviews en Schijnwerpers regelmatig mensen aan het woord die nauw betrokken zijn bij Power by Peers. Dat kan op allerlei manieren zijn. Tahmineh Langarizadeh doet bijvoorbeeld vrijwilligerswerk bij Eigen Pad. Dat werk is superbelangrijk. Voor Tahmineh zelf en voor de vrouwen die zij ondersteunt.
Tahmineh, je werkt nu bij Eigen Pad, ons traject voor vrouwen met een vluchtelingen- of migratieachtergrond. Maar om daar te komen heb je natuurlijk ook zelf je eigen pad belopen. Waar begon dat?
“Ik ben geboren in Iran. Ik heb daar mijn school afgemaakt en wilde graag gaan studeren. Als je in Iran woont, is India een goede plek om dat te doen. De mensen zijn heel gastvrij, studeren is er betaalbaar en de inhoud van de studie was prima. Ik behaalde mijn master in maatschappelijk werk. Uiteindelijk heb ik zeven jaar in India, in Puneh gewoond. Daarna ben ik voor twee jaar weer teruggegaan naar Iran. Daarvandaan ben ik in 2020 naar Nederland gekomen.”
Wat bracht je naar Nederland?
“De liefde! Ik ontmoette in India een man die onder andere daar zijn roots had. Hij woonde in Nederland. Midden in de corona-epidemie kwam ik hierheen, tijdens de lockdown. We woonden in een nieuwbouwwijk buiten Wilnis. De supermarkt zat meer dan 2 kilometer verderop. Door corona was contact leggen met anderen moeilijk. Daar kwam nog bij dat mijn buren geen Engels spraken, en ik nog geen Nederlands. Ik voelde me dus een soort meervoudig geïsoleerd. Door de lockdown, door de ligging van die wijk en doordat ik niet goed kon praten met de mensen in mijn nabije omgeving. Dat was echt een lastige situatie.”
En het was nog niet alles…
“Nee. De relatie ging niet goed. Hij bleek al snel een ander iemand te zijn dan ik dacht. Ik ben in 2021 in Utrecht terechtgekomen. Voor mijn gevoel begon mijn leven in Nederland toen pas echt. Ik kwam in contact met Huis van Vrede en de Voorkamer. Zij hebben ervoor gezorgd dat ik andere mensen leerde kennen, dat ik leerde over hoe hier alles werkte. En dat ik weer wat vertrouwen kreeg in de toekomst. Ik deed mijn staatsexamen, ging op taalles en ging op zoek naar werk.
Ik leerde Wanda Cornelissen kennen. Zij is onder andere Soroptimist bij Eigen Pad. Zij vertelde me over dat traject en ik vond het heel interessant. Power by Peers bleek iemand te zoeken die 6 uur in de week het traject wilde ondersteunen. Ik ben direct op gesprek gegaan. Toen bleek dat het ging om 6 uur als ondernemer, als zzp’er. Ik heb een kleintje en vond het te riskant om het te doen. Het werd ook heel complex met regelingen en toeslagen en dat soort zaken. Ik durfde het dus eigenlijk niet aan, maar ik vond het werk op zich heel erg leuk en uitdagend. Bij Power by Peers denken ze graag in oplossingen, dus we hebben toen besloten dat ik het als vrijwilliger zou doen.”
Wat doe je nu precies bij Eigen Pad?
“O, van alles, haha! Als er gasten komen, zorg ik voor koffie en thee, ik maak verslagen van bijeenkomsten en help mee met de organisatie. Maar ik beantwoord ook vragen van de cursisten, ik zorg dat de sfeer tijdens de bijeenkomsten veilig en ontspannen is, ik vertel de vrouwen wat ze willen weten over hoe alles hier werkt, en ik deel mijn ervaringen, zodat ze daarvan kunnen leren. Dat lijken misschien wat oppervlakkige taken, maar uiteindelijk werk ik daardoor mee aan het empoweren van deze vrouwen. Als je niet weet hoe je leven ook anders kan, als je niet weet dat je zelf je beslissingen kan maken, hoe begin je dan met uitstippelen van je eigen pad? Elk klein beetje hulp kan een grote stap tot gevolg hebben. Als vrouwen weten dat hun leven van hen is, dan weten ze ook dat het hun eigen verantwoordelijkheid is om er iets van te maken. Ik zag vanuit mijn bubbel in Wilnis dat ik ‘gevangen zat’. Ik kon dat alleen zelf doorbreken door ook zelf actie te ondernemen.”
Er is deze vrouwen nooit gevraagd wat ze willen, of waar van dromen. Het hele concept van een doel waar je naartoe zou willen werken, is ze niet bekend
Jouw eigen ervaring is zo inderdaad heel waardevol voor Eigen Pad…
“Ja, ik ben ervaringsdeskundig. En ook nog opgeleid in maatschappelijk werk. Ik voel me dus heel erg op mijn plek bij Eigen Pad. Ik merk dat veel vrouwen nog steeds in een isolement zitten, vrouwen uit allerlei culturen en met allerlei achtergronden. Het doet me pijn als ik zie dat ze niet weten hoe ze een beter leven kunnen hebben. Tijdens de eerste bijeenkomst van Eigen Pad, waarbij de vrouwen kennismaken met ons en met elkaar, werd ze gevraagd om eens na te denken wat hun doel of grote wens was in het leven. Dat bleek voor veel vrouwen een hele moeilijke vraag. Er is ze nooit gevraagd wat ze willen, of waar van dromen. Het hele concept van een doel waar je naartoe zou willen werken, is ze niet bekend. En dan gaat het nog niet eens om of het realistisch is of niet. Ze moeten dus nog beginnen met leren om na te denken over wat zij willen. Als je alleen maar thuis bent, met eventueel je kind en/of man, dan zie je ook niet hoe het anders kan. Daarom is dat isolement iets waar we bij Eigen Pad mee aan de slag gaan. We gaan letterlijk naar buiten.”
Ja, jullie maken ook uitstapjes, maar dat gaat dus niet gewoon alleen maar om leuke dingen doen.
“Nee. Natuurlijk hebben we ook heel veel plezier en is het heel gezellig, maar we willen met de uitstapjes de vrouwen ook leren hoe ze dingen buiten de deur kunnen doen. Dat dat gewoon veilig is, en leuk. Laatst gingen we naar de bibliotheek met de hele groep. Met de bus. Dat alleen al was een hele onderneming. Sommige vrouwen hebben geen idee hoe ze met de bus kunnen reizen. Hoe kom je aan een kaartje? Hoe weet je hoe laat de bus gaat? Hoe werkt de 9292-app? Een deel van de vrouwen was zelfs nog nooit buiten Overvecht geweest. Dat heeft me echt verbaasd. En dit zijn vrouwen die in hun geboorteland gewoon een opleiding hebben gevolgd, hè. Gewoon slimme dames, maar ze hebben de kans nog niet gehad om uit hun isolement te komen. En ik heb dus zelf ervaren wat dat isolement met je doet. Het verlamt je.”
Volgens mij is empoweren niet zeggen wat iemand moet doen, maar diegene de tools en informatie geven om dat zelf te kunnen bedenken
Eigen Pad empowert en emancipeert dus?
“Nou, ik denk daar veel over na. Je hebt activistische feministen. Zij hebben het vaak over hoe vrouwen nog steeds vaak worden onderdrukt. En daar hebben ze natuurlijk gelijk in. Ik vind alleen dat er ook best aandacht mag zijn voor de verantwoordelijkheid die je zelf hebt voor je eigen leven. Ik zeg niet dat het makkelijk is, of dat alle vrouwen het kunnen, maar het begint wel bij jou zelf. Bij Eigen Pad zeggen wij niet tegen de vrouwen je wordt onderdrukt dus verlaat je man of je gezin. Die keuze is niet aan ons. We geven ze alleen informatie, bijvoorbeeld over wat hun rechten zijn, over hoe Nederland ‘werkt’, over hoe je thuis best kan zeggen dat je een middagje weg bent om zelf iets te gaan doen. Dat is volgens mij empoweren. Niet zeggen wat iemand moet doen, maar diegene de tools en informatie geven om dat zelf te kunnen bedenken. Pas als je weet welke stappen je kunt zetten, kun je je eigen pad uitstippelen.”
En waarheen leidt eigenlijk jouw eigen pad?
“Ik heb al best een weg afgelegd in de afgelopen 3, 4 jaar. Ik heb inmiddels ook een zoontje van 2 dat ik alleen opvoed. Ook dat was een weloverwogen beslissing. Het is niet altijd makkelijk, maar dat is het ook niet als je wel met een partner samen bent. Ik heb altijd een kind gewild en ook die droom heb ik dus gerealiseerd. Ik ben heel blij met wat ik Power by Peers en Eigen Pad doe, omdat ik zo andere vrouwen kan helpen. Ik hoop dat ik dat nog een tijdje kan blijven doen. Als mijn zoontje wat groter is, ga ik weer bedenken wat ik verder wil. En daar ga ik dan hard aan werken.”
Interview: Ineke Buijs
Foto’s: privébezit Tahmineh Langarizadeh
De knop hiernaast linkt naar de pagina over Eigen Pad. Daar vind je ook een overzicht van alle artikelen over Eigen Pad.