GAMMELE TUINSTOELEN EN FLEXIBELE PRIJZEN
Als je Koningsdag (uitbundig) hebt gevierd en over de vrijmarkt hebt gelopen, heb je je vast verbaasd over wat er allemaal te koop is. Wat het kost. Hoe het aan de man wordt gebracht. Maar heb je er ook bij nagedacht wat een verzameling aan ondernemers daar met een kleedje of kraam zit?
Zoek de verschillen
Best grappig om het zo te bekijken. De ene roept “Jajaja, kom het maar halen! Vier artikelen voor 2 euro! Kijk deze mooie thermoskan eens!” De ander zit in een gammele tuinstoel te wachten tot iemand überhaupt een blik op zijn of haar waar werpt.
De ene heeft er zichtbaar plezier om te onderhandelen. Afpingelen is prima en het spel is met bedragen zoals op de vrijmarkt meestal risicoloos. De ander raakt helemaal geïrriteerd want “ja zeg, het kost al niks!” Hoe flexibel zou jouw prijs zijn? Even beweeglijk als die tuinstoel?
Knollen voor citroenen
Er zitten ongetwijfeld wat ‘ondernemers’ op de vrijmarkt die knollen voor citroenen verkopen. Onbewust, of willens en wetens. Een broodrooster waar de verkoper weet dat het hooguit PLOF zegt als de stekker in het stopcontact gaat. Of de vrouw die de doos met servies van haar schoonmoeder verkoopt en zich er niet van bewust is dat er een oor van soepterrine af is geraakt tijdens het vervoer.
De ene heeft een kleurig aangeklede kraam, compleet met lampjes en muziek. De koopwaar staat leuk uitgestald, mooi gegroepeerd en op thema. “Hier moet je zijn! Kijk ons!” De ander heeft nog een oud kleed op zolder gevonden en daar alles random op uitgestrooid. Je kunt bij hem zomaar voor een prikkie een schat scoren, maar heb je zin hier te gaan kijken en zoeken?
Als je volgend jaar de vrijmarkt eens bekijkt als een leerschool. Wat zou je ervan meenemen? Behalve een onzeker broodrooster en een soepterrine zonder oor?
